Przed okupacją hitlerowską w Warszawie, drugiej co do wielkości po Nowym Jorku społeczności na świecie, mieszkało 400 tys. Żydów . Od 1940 roku obszar, na którym koncentrowali się Żydzi, podzielony był na „małe” i „duże getto”.
Pomiędzy śmiercią głodową, chorobami, deportacjami zginęła nieokreślona liczba Żydów. Prawie cała żydowska Warszawa została zrównana z ziemią. Wzdłuż granicy, przez którą przebiegał mur zbudowany przez Niemców, znajdują się napisy w żeliwie wmurowanym w chodnik. Aby zapamiętać Warszawę Żydów i nie zapomnieć tego, czym była kiedyś, utworzono Ulicę Pamięci , oznaczoną 16 blokami granitu i Pomnikiem Bohaterów Getta , który przedstawia walczących w płomieniach i awanturę mężczyzn, kobiet i dzieci Żydów do obozu koncentracyjnego. Ze starego getta przy Via Próżnej pozostało tylko kilka budynków : zrujnowane, ponieważ Niemcy je zredukowali, na fasadach widnieją gigantyczne zdjęcia Żydów, którzy mieszkali w getcie i zostali zabici przez nazistów.
